MOTO GP MUGELLO 2015 review
(day 3 & 4)
Σάββατο 30 Μαΐου 2015. Χρονομετρημένα! Ξυπνάμε με των 9 και χαλαροί μιας και δεν είχαμε υποχρέωση νωρίς και ήμασταν και ψιλοκομμάτια από τις προηγούμενες μέρες. Βέβαια τώρα ξεκινάμε το χοντρό παιχνίδι. GPS για να βγούμε από την πόλη (Φλωρεντία). Firenze tours. Μάλλον μας πήγαινε καβατζωτά. Μετά από κάμποση ώρα φτάνουμε στην πίστα. Οκ, είχε κόσμο. Πολύ! Κλασικά πάμε στο check point, στο hospitality της LCR HONDA, αφού είχαμε ήδη χάσει τα πρωινά δοκιμαστικά (πριν φύγουμε από τη Φλωρεντία, χτυπήσαμε κάτι πίτσες να στανιάρουμε, όπου μας τις σέρβιρε μία Κουβανέζα που μας χόρευε μέσα από το μπαρ και καμάκωνε έναν από την παρέα). Στο αραχτό πάλι περιμέναμε να έρθει το μεσημέρι, να δούμε τα χρονομετρημένα. Η μάχη άρχιζε για τα καλά οπότε και η συγκίνηση πήγαινε παρέα. Είχαμε οργανωθεί πλέον και με τα καπέλα μας (ένα λάδι δεν πήραμε οι μαλάκες) και ήμασταν έτοιμοι για λιοπύρι και γκάζια! Yeah! Έτσι έγινε και παρόλο που τσουρουφλιστήκαμε, το απολαύσαμε! Πίσω στα hospitality για οργάνωση!
Τι έχουμε μετά; Ξενάγηση στα pits της Monster Yamaha από τον Randy Mamola και συνέντευξη του ιδίου. (Δεν είχαμε μπει στα pits ακόμα). Ωραία πράγματα. Πάμε και εκεί κάνουμε τη "δουλίτσα"-φωτογραφίες-συνέντευξη κτλ- και ξανά hospitality για meeting.
Εκεί που βγαίνανε τα σχέδια για abort mission, αφού είχε πάει 6 η ώρα το απόγευμα, εκεί στον ψιλοτελευταίο περίπατο της ημέρας, να σου ο Oscar (αρχιμηχανικός της LCR) μας τσακώνει και μας πάει στα pits της ομάδας του. Δύο φορές σε μία ημέρα δεν θα το αντέξω. Όχι μόνο μπήκαμε στα pits αλλά είχανε και ανοιχτά από μπροστά και αναμένα τα όπλα. Ρε τι τραβάμε.
Αρχίζουμε τις photo. Ατομάρες όλοι εκεί μέσα. Μετά τα πράγματα ηρεμούν και παρκάρουμε κουρνιασμένοι στην ακρούλα παρακολουθώντας τις χειρουργικές κινήσεις των μηχανικών στις τελικές μικρορυθμίσεις πριν τη μεγάλη μέρα. Μετά από μία ολιγόλεπτη σιγή, χαιρετήσαμε και την κάναμε ελαφρά να βρούμε τον τρίτο της παρέας, ο οποίος προφανώς και δεν είχε έρθει στον τελευταίο "περίπατο".
Στην διαδρομή, να σου και ο Rossi. Κάποιος από την παρέα τσιμπάει αυτόγραφο... Έξω από το hospitality παρτάκι κλασικά (όχι τίποτα τρελό) και εμείς στο hospitality μιας και μας καλέσαμε πάλι για μάσα. Εξαιρετικό φαί! Απόφαση για πίσω μετά τα κλασικά "κομπαρσιλίκια" μετά το φαί και κλασικά μπανάκι και σκέπασμα. Ο συγκάτοικος στις επάλξεις και δώστου το κομπρέσερ. Φφφφ.
ΥΓ. Ααααα. Ξέχασα να σας πω ότι ήμασταν καλεσμένοι το πρωί την ώρα των πρωινών δοκιμών στα pits της LCR!
Day 4 - Ο αγώνας!
Κυριακή 31 Μαΐου 2015. Η μεγάλη μέρα ξημέρωσε! Είμαστε καλεσμένοι στις 09:40 το πρωί στα pits της CWM LCR HONDA. Σηκωνόμαστε πολυυύ πρωί. Έπρεπε να μαζέψουμε και τα μπαγκάζια γιατί μετά τον αγώνα θα φεύγαμε απευθείας για Ρώμη στο δρόμο του γυρισμού. Κλαψ, λιγμ, ποοό ρε γαμώτο. Όπα όπα, ψυχραιμία παιδιά. Έχουμε και έναν αγώνα μπροστά μας! Κρουασανάκια και δρόμο άνευ GPS αυτή τη φορά, με τα σημάδια μας μόνο. The Indian way και μια χαρά όλα. Ξέχασα να σας πω ότι το Σάββατο μας είχε στείλει σε κάτι χωριά στο πουθενά στα όρη στα ψηλά βουνά και τελικά στην πίστα δι άδερ γουέι. Αυτή τη φορά κερδίσαμε (περίπου). Στα 6 χιλιόμετρα από την πίστα τρελό μποτιλιάρισμα. Υπομονή (περίπου) και τσουπ μέσα οι γαμπροί μετά από αρκετή ώρα. Φτάνουμε οριακά για να προλάβουμε το ραντεβού μας και το τρέξιμο είναι αναπόφευκτο. Το κάνουμε και τρώμε πίτα βερίκοκο. Είναι τίγκα στον κόσμο και μας έχουνε στο περίμενε, οπότε φεύγουμε για το hospitality να πιούμε κανά ζουμί να έρθουμε. Μόλις ανακτούμε δυνάμεις βγαίνουμε ξανά στη γύρα. Ξέχασα να σας πω ότι όταν φεύγαμε από τα pits ήρθε ο Crutchlow μετά από τούμπα που μόλις είχε φάει. Επανέρχομαι. Στη γύρα μας λοιπόν να τος και ο mr Capirossi που τον ψάχναμε γενικά. Εκεί πετυχαίνουμε το Διατσίδη, (παρουσιαστής του Moto GP στην Ελλάδα) όπου μου κάνει ένα σπέσιαλ δωράκι. Μου δίνει ένα σπέσιαλ πάσο να μπω μέσα στην εκκίνηση λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας της moto 3. Ναι αμέ. –Και πήγες; -Πήγα.
Άλλη αίσθηση αυτή πάλι. Ρε τι τραβάμε πάλι, λέω. Να και ο πρόεδρος της FIM μέσα να και οι χαιρετούρες. Γαμπριλίκια στο Moto Gp ο δικός σου! Κονιόρδος! Τις φωτογραφίες μας και έξω μετά από ένα διάδρομο κορίτσια όμορφα ψηλά και χαμογελαστά για να αρχίσει ο αγώνας. Να σας πω την αλήθεια τον αγώνα δεν τον είδα γιατί προτίμησα να ματσουλίσω κάτι να έχω δυνάμεις για το μεγάλο αγώνα. Στο hospitality λοιπόν και γρήγορα. Η ώρα πλησιάζει και μετά από ένα μίνι συμβούλιο αποφασίσαμε σε ποιο σημείο θα πάμε να δούμε τον αγώνα και ξεκινήσαμε. Το μαγικό σημείο στην αρχή ήταν η πρώτη στροφή όπου θα ερχόντουσαν με όλα όλοι μαζί να στρίψουνε την πρώτη φορά. Πόλεμος! Έτσι και έγινε.
Την περπατήσαμε αρκετά την πίστα πάντως την ώρα του αγώνα. Ντάλα ήλιο αλλά βαράτε με και ας κλαίω. Κάθε γύρα σχεδόν έλειπε και ένας. Ψαχνόμασταν. Τώρα από συνθήματα χαμός. Ο Valentino ανέβαινε σιγά σιγά και το πλήθος πορωνόταν. Τώρα που είπα πλήθη, περίπου 100,000 ήταν ο κόσμος που παρακολούθησε! Τελειώνει ο αγώνας Lorenzo, Iannone, Rossi. Πηδάμε μέσα στην πίστα και τρέχουμε να προλάβουμε την απονομή και τα πανηγύρια. Γολγοθάς. Δεν περιγράφονται οι ντρίπλες που κάναμε για να φτάσουμε και να μπούμε εκεί. Τελικά το κάναμε και αυτό.
Η κούραση είχε έρθει στην παρέα μας και τι ήταν το σοφότερο να κάνουμε; Hospitality. Έπαιζε και ψιλοπαρτάκι όπου ως γνήσιος MC μου πασάρανε μικρόφωνο και έχωσα και ένα ραπ έτσι για την ιστορία. Τι άλλο να σας πω ρε παιδιά. Ε μετά φύγαμε , πήγαμε Ρώμη και παραλίγο να χάσουμε το αεροπλάνο. Δε το χάσαμε όμως. Μοναδική εμπειρία, εμπειρία ζωής. Τολμήστε το.
ΥΓ. Τρελό respect στην ομάδα της CWN LCR που έκαναν τη διαμονή μας στο χώρο πιο ευχάριστη! Grazie!